انتشارات تیسا

آنچه منجر به ناتوانی شهر‌های بزرگ در حل معضلات و مشکلات خود و ناتوانی آن در بازسازی و احیای توانمندی‌های لازم بود،دیری بود از دست رفته یا لااقل رو به فرسایش رفته بود.به همین دلیل، وقتی صحبت از محله‌گرایی می‌شود،به معنای بازگشت تاریخی به محله‌های سنتی وکارکرد‌های سنتی آن نیست بلکه مراد بازسازی نوعی محله‌گرایی است که با الهام از آن محله‌‌گرایی سنتی و کارکردهای سنتی مثبت آن می‌تواند شهرهای بزرگ را بازسازی وتوانمند‌سازی کند.و یکی از ستون‌های استوار توسعه پایدار شهر‌ها را احیا کند.از این رو سیاست‌گذاران شهری که وظیفه خود را احیای کارکردهای اجتماعی در حال فرسایش شهرها وتوسعه پایدار شهری می‌دانند تلاش دارند تا با تکیه بر نظریات و راهبرد‌های مطرح شده از سوی محققان و دانشمندان علوم اجتماعی (جامعه‌شناسی و جامعه‌شناسی شهری، برنامه‌ریزی شهری، جامعه‌شناسی فرهنگی...) کارکرد‌های مورد‌نیاز محله‌گرایی را احیا و بر مشکلات پیش رو غلبه کنند.

برچسب ها :